Szklarska Poręba – to miejscowość położona w dolinie rzeki Kamiennej, na pograniczu Karkonoszy i Gór Izerskich.
Szklarska Poręba swoją nazwę zawdzięcza hutom szkła, których wyroby rozsławiały tę osadę u podnóża Karkonoszy. Niemiecka wersja Schreiberhau (poręba pisarza) nawiązywała do początków osadnictwa na tym terenie, które było związane z hutnictwem i wycinką drzew. Współczesna nazwa miasta, Szklarska Poręba, została nadana po 1945 r.
Pod koniec XIX w. Szklarska Poręba z ośrodka przemysłu szklarskiego stopniowo staje się znanym ośrodkiem turystyczno-wypoczynkowym. Powstają pensjonaty, hotele, dawne budy pasterskie w górach zmieniają się stopniowo w schroniska górskie (najstarsze schronisko Pod Łabskim Szczytem).
Dnia 9 maja 1945 nastąpiło wyzwolenie Szklarskiej Poręby, którą zaraz po wojnie nazwano „Pisarzowice” . W 1946 r. sprowadził się tutaj Jan Sztaudynger, który namówił do przyjazdu do Szklarskiej Poręby Wlatsimila Hofmana. Ten malarz był największym artystą w Karkonoszach. Malował portrety mieszkańców i inne obrazy. W 1959 Wlastimil Hofman maluje cykl 15 obrazów “Tajemnice Różańca” dla kościoła w p.w. Matki Boskiej Różańcowej Szklarskiej Porębie Dolnej i obraz ołtarzowy do kościoła parafialnego.
Dnia 1.01.1960 nastąpiło nadanie Szklarskiej Porębie praw miejskich, a w 1962 r. wybudowano wyciąg krzesełkowy na Szrenicę.
Szklarska Poręba stała się centrum biegów narciarskich za sprawą „Biegów Piastów”, które zostały wpisane na listę światowej sieci biegów „Worldoppet”. Obecnie miasto ma charakter wypoczynkowo-turystyczny i jest ważnym ośrodkiem sportów zimowych. Od 1980 r.